Przesądy towarzyszą ludzkości od wieków, wpływając na różne aspekty życia codziennego i zawodowego. Teatr, jako sztuka pełna tajemnic, emocji i nieprzewidywalności, jest szczególnie podatny na różnorodne przesądy i zabobony. Aktorzy, reżyserzy i inni pracownicy teatru często przestrzegają tych tradycji, wierząc, że mogą one przynieść im szczęście lub po prostu uchronić przed pechem. W tym artykule przyjrzymy się najbardziej znanym przesądom teatralnym. Znasz je wszystkie?
Spis treści:
Czemu w poniedziałki teatr ma wolne?
Czy zastanawialiście się kiedyś, czemu większość teatrów nie gra spektakli w poniedziałki? Odpowiedź mogłaby wydawać się prosta: pracownicy instytucji, czyli marketing, obsługa widowni, zespół techniczny, aktorzy i wielu innych, potrzebują dnia na odpoczynek!
Rozwiązanie tej zagadki jest jednak dosyć mroczne. W poniedziałki na scenę wchodzą duchy zmarłych artystów. Mają czas tylko dla siebie, grają stare sztuki, przyglądają się zmianom zachodzącym we współczesnym teatrze. Zawsze są wdzięczne, gdy pracownicy techniczni zostawią im na scenie zapalone światła i rozchyloną kurtynę. Wszystko po to, aby w inne dni nie przeszkadzały one obecnym pokoleniom aktorów i nie robiły widzom psikusów podczas oglądania spektaklu.
Czego nie robić na próbie generalnej?
Próby generalne, a są ich zawsze trzy, to bardzo ważne wydarzenie w teatrze. Wtedy zespół aktorski wchodzi w kostiumach na scenę, scenografia jest już ukończona, choreografia świateł ustalona. Po prostu: każdy zna już dokładnie swoje zadanie. Trzeba tylko sprawdzić jak wszystkie opracowane elementy działają razem. Ten intensywny czas wiąże się także z szeregiem zasad i przesądów, które dotyczą nie tylko zespołu aktorskiego, ale także innych pracowników, a nawet widzów!
Często słyszy się, że trzeciej próby generalnej nie można zagrać dobrze, ponieważ wtedy nie uda się premiera! Na pierwszym spotkaniu można pozwolić sobie na drobne pomyłki. Druga próba przebiega punkt w punkt za scenariuszem i wskazówkami reżysera. Podczas trzeciej trzeba sobie pozwolić na małe potknięcia, a miejsce na sukces zostawiamy na premierę.
Coraz częściej twórcy zapraszają publiczność na otwarte próby generalne. Wtedy trzeba pamiętać o kilku kwestiach. Nigdy nie siadajcie przed reżyserem! To przynosi pecha!
Jesteśmy przyzwyczajeni, że po zakończonym spektaklu, nagradzamy artystów gromkimi brawami. Niestety nie można tego zrobić po skończonej próbie generalnej. Dlaczego? Moglibyśmy „przeklaskać” przedstawienie, czyli sprawić, że przy kolejnych przebiegach realizacji, twórcy nie doczekają się braw.
Przydeptywanie scenariusza
Ferwor prób, wokół dużo się dzieje, aktorzy machają rękami, w których trzymają scenariusze. I nagle cenne kartki zapisane przez dramaturga lub scenarzystę lądują na podłodze! Co teraz?
Scenariusz należy przydeptać! Najlepiej bardzo szybko, jakby chciało złapać się natrętną muchę. Wszystko po to, aby zapamiętane już kwestie zostały w głowie aktora, a nie wyleciały w powietrze.
Co zrobić, aby zapewnić sobie szczęście?
Czerwona nitka to symbol ochrony, który znany jest od wieków, chociaż rzadko kiedy wiązany z teatrem. Macie swoje amulety ochronne? Rzeczy, które przynoszą szczęście? Aktorzy mają swoje sposoby, aby przemycić na scenę niewielkie talizmany. Są to właśnie czerwone nitki wszyte w kostium przez kostiumografów lub garderobiane. Niewidoczne dla publiczności są świetnym sposobem na zapewnienie powodzenia. Bez czerwonej nitki nie wolno wychodzić na scenę!
Czemu wciąż wierzymy w przesądy?
W dzisiejszych czasach wiele przesądów teatralnych wciąż jest kultywowanych. Są one często traktowane jako część bogatej tradycji i przekazywane pracownikom instytucji z pokolenia na pokolenie. Dla wielu ludzi teatru, przestrzeganie tych przesądów to sposób na zjednoczenie zespołu oraz dodanie odrobiny magii i tajemnicy do codziennej pracy. Można do nich podejść z przymrużeniem oka, opowiedzieć jako ciekawostkę na wycieczce po kulisach albo zabawną anegdotę na rodzinnym spotkaniu.
Chcielibyście znać także inne teatralne przesądy?
Komentarze