Hanna Śleszyńska

Jest obdarzona potężnym głosem i talentem aktorskim i czuje się swobodnie zarówno w rolach dramatycznych, jak i komediowych i musicalowych. Hanna Śleszyńska to aktorka teatralna, filmowa i kabaretowa, wykonawczyni piosenki aktorskiej.

Urodziła się w Warszawie. Tam ukończyła studia w Państwowej Szkole Teatralnej. Zadebiutowała w Teatrze Ateneum w „Niebie zawiedzionych” Bertolta Brechta w reż. Leny Szurmiej.

Hanna Śleszyńska występowała w kilku warszawskich teatrach: Komedia, Za Daleki, Nowym, Rampa, Dramatycznym, Syrena. Była wielokrotnie nagradzana jako najlepsza aktorka komediowa na Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku i w Lubomierzu.

Aktorka dała się poznać z muzycznej strony, będąc członkinią grupy aktorsko-kabaretowej „Tercet, czyli Kwartet”, która tworzy od 2003 roku z Robertem Rozmusem, Piotrem Gąsowskim i Wojtkiem Kaletą. Koncerty tej formacji to swoista podróż muzyczna przez przeboje lat 70., 80., 90. z dużą dawką humoru. Hanna Śleszyńska przez wiele lat była gwiazdą emitowanego na antenie TVP „Kabaretu Olgi Lipińskiej”. Aktorka swoją rozpoznawalność zyskała dzięki roli Eugenii Basen w serialu „Daleko od noszy” oraz gosposi Jadzi w serialu „Rodzina zastępcza”.

Od 2021 roku należy do kabaretu PanDemon. Jest jedną z bohaterek książki „Odnaleźć dobro” Marzanny Graff.

Piosenki to…? – koncert Osiecka, Młynarski, Przybora, Kofta

Widzowie Adria Art mogą poznać Hannę Śleszyńską z muzycznej strony podczas wydarzenia „Piosenki to…? – koncert Osiecka, Młynarski, Przybora, Kofta”. To propozycja sentymentalnej podróży, wspaniałych interpretacji muzycznych i wzruszeń z uśmiechem na ustach.

Aktorka występuje również w słynnym, muzyczno-kabaretowym programie Dużo kobiet, bo aż trzy, gdzie występuje m.in. z Arturem Andrusem i Joanną Kołaczkowską.

Hanna Śleszyńska jako Judy Garland w spektaklu „Judy”

Hanna Śleszyńska wciela się w tytułową rolę Judy Garland w spektaklu „Judy”, odkrywając przed widzami intymny portret hollywoodzkiej ikony. Śleszyńska z niezwykłą wrażliwością i autentycznością oddaje emocje związane z wzlotami i upadkami Garland, ukazując brutalną rzeczywistość przemysłu rozrywkowego oraz niezatarte piętno, jakie artystka pozostawiła na historii kina i muzyki.