Sztuka i seks, czyli Peggy Guggenheim

Fantastycznie spędzony czas. Polecam!

Super się bawiłam, pani Kasprzyk cudowna

Bardzo dobrze się bawiliśmy, rewelacyjna sztuka, gorąco polecam. Aśka

Cudowne wydarzenie, pani Ewa jest niezastąpiona. Chętnie oglądałabym trzy razy dłużej!

Świetnie zagrane! Pani Ewa Kasprzyk ,jako Peggy,rewelacyjna! Polecam!

znakomity spektakl, gra p.Ewy Kasprzyk to majstersztyk!

Wspaniały spektakl! Pani Ewa Kasprzyk zachwycająca!!!!! Mimo niewielu, umownych środków duch epoki oddany w 100%. Ukłony dla całego zespołu twórców tego spektaklu. Z poważaniem. Marzanna Biedroń

Spektakl pierwsza klasa, ale moglibyście bardziej szanować gości i postarać się o ciepło na widowni, ponieważ siedzeniem w płaszczach jest mało komfortowe.

Z przykrością muszę uczciwie stwierdzić, że sztuka mnie rozczarowała. Test jest infantylny, płytki i nawet w niewielkim stopniu nie odkrywa niezwykle ciekawego życia Peggy. Emocje wzbudzają jedynie filmowe projekcje wypowiedzi głównej bohaterki. Rozczarowała mnie gra Pani Kasprzyk. Od aktorki tej klasy i z takim dorobkiem oczekiwałam głebszego wejścia w postać.

„Sztuka i seks, czyli Peggy Guggenheim” to spektakl, który od pierwszych minut uwodzi widza nie tylko historią jednej z najbardziej fascynujących kobiet świata sztuki, lecz przede wszystkim niezwykłą kreacją Ewy Kasprzyk. W swoim monodramie aktorka tworzy postać pełną zmysłowości, humoru, autoironii, ale też kruchości – Peggy, którą znamy z biografii, a zarazem Peggy, którą odkrywamy na nowo dzięki teatralnej interpretacji. Reżyserka Karolina Kirsz prowadzi ten sceniczny portret z wyczuciem i elegancją. Pozwala historii – gęstej od emocji, anegdot i twardych życiowych rozliczeń – wybrzmieć naturalnie, bez zbędnego patosu. Dzięki temu spektakl staje się intymnym spotkaniem z kobietą, która żyła na przekór konwenansom, a jednocześnie zmagała się z cichymi, skrywanymi ranami. Akcja przenosi nas do późnych lat życia Peggy, do jej weneckiego pałacu pełnego psów, obrazów i wspomnień. Ta sceneria – subtelnie podkreślona przez scenografię i kostiumy Adrianny Matwiejczyk – tworzy ramę dla opowieści o samotności, sławie, potrzebie miłości i bezwzględnej pasji do sztuki. W tych wnętrzach bohaterka mierzy się z relacją z córką, z własnymi błędami, ale też z odważnymi wyborami, które zmieniły bieg historii sztuki współczesnej. Ewa Kasprzyk, występująca solo, udźwiga cały ciężar narracji z imponującą lekkością. Jej Peggy jest dowcipna, bezkompromisowa, prowokująca – a chwilę później subtelna i niezwykle ludzka. Aktorka popisowo balansuje między skrajnościami charakteru Guggenheim, tworząc portret wielowymiarowy i magnetyczny. Każda jej pauza, spojrzenie i gest wciąga widza jeszcze głębiej w świat bohaterki. Przekład Elżbiety Woźniak dodaje tekstowi klarowności i współczesnego rytmu, czyniąc całość przystępną, inteligentną i świeżą. Spektakl, choć opowiada o trudnych, często bolesnych sprawach, robi to z odwagą, dystansem i humorem – dokładnie tak, jak życzyłaby sobie tego sama Peggy. To nie tylko opowieść o wielkiej kolekcjonerce i ikonie sztuki, ale przede wszystkim o kobiecie, która chciała żyć na własnych zasadach, i o cenie, jaką przyszło jej za tę wolność zapłacić. „Sztuka i seks, czyli Peggy Guggenheim” to monodram porywający, inteligentny i pełen pasji. To przykład teatru, który nie tylko opowiada historię, ale i zaprasza widza do refleksji: o sztuce, kobiecości, wolności i odwadze bycia sobą. A Ewa Kasprzyk – w swojej znakomitej, charyzmatycznej roli – udowadnia, że wciąż pozostaje jedną z najciekawszych i najbardziej wyrazistych aktorek polskiej sceny.