Historia budynku poznańskiego Teatru Wielkiego sięga początków XX wieku. Autorem projektu gmachu był Max Littmann, niemiecki architekt specjalizujący się w projektowaniu teatralnych obiektów. Miejsce powstało z inicjatywy władz pruskich, ale w 1919 roku przejęli je Polacy. Patronem tego miejsca jest Stanisław Moniuszko, XIX-wieczny kompozytor, dyrygent, pedagog, nazywany „ojcem polskiej opery narodowej”. Przez pracowników, artystów i widzów miejsce nazywane jest „sceną pod Pegazem”.
Pierwsza premiera w poznańskim Teatrze Wielkim odbyła się w 1910. Był to „Czarodziejski flet” Wolfganga Amadeusza Mozarta. Gdy instytucję przejęła polska władza na scenie wystawiono „Halkę” z muzyką Stanisława Moniuszki.
Dzisiaj instytucja postawiła sobie za cel dotarcie do widzów, z różnych grup społecznych. Poznański Teatr Wielki nie chce, aby opera czy teatr kojarzyły się z elitarną sztuką, dostępną jedynie dla wybranych.
W latach 2021-2023 gmach budynku przeszedł generalny remont. Teraz Teatr Wielki może poszczycić się immersyjnym systemem dźwięku przestrzennego, nową drewnianą podłogą, nową kurtyną oraz nowoczesnym systemem oświetleniowym.
Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki znajduje się przy ulicy Fredry 9 w Poznaniu. Przy budynku nie ma miejsc parkingowych. Najbliższe miejsca postojowe znajdują się na płatnym parkingu przy Alei Niepodległości lub pod Rondem Kaponiera. Osobom poruszającym się komunikacją miejską polecamy szukać przystanków o nazwach „Most Teatralny, „Fredry” bądź „Zamek”. Na tyłach instytucji działa Tośka Cantine – niewielka restauracja oferująca zarówno coś do picia, jak i dania na ciepło.
Bilety oraz listę aktualnych wydarzeń teatralnych, muzycznych oraz kabaretowych odbywających się w innych salach znajdziecie w zakładce Poznań.